Σεχάλυβα, οι δοκοί χάλυβα χρησιμεύουν ως "σκελετός" του κτιρίου. Η σύνδεση μεταξύ των δευτερογενών δοκών και των πρωτογενών δοκών, της συρραφής δέσμης, των μεθόδων κατασκευής και της σταθερότητας και της σταθερότητας της δέσμης είναι το κλειδί για την εξασφάλιση της σταθερότητας αυτού του "σκελετού". Σήμερα, ας απομυθοποιήσουμε αυτή τη γνώση μεΛιοντάρια.
1. Επικάλυψη σύνδεσης: Αυτή είναι η απλούστερη μέθοδος, όπως η τοποθέτηση ενός δομικού στοιχείου απευθείας πάνω από το άλλο. Η δευτερεύουσα δέσμη τοποθετείται απευθείας πάνω από την πρωτεύουσα δέσμη και ασφαλίζεται με συγκολλήσεις ή μπουλόνια. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για ελαφριά φορτία και προσφέρει το πλεονέκτημα της ευκολίας κατασκευής, αλλά αυξάνει το ύψος της δομής.
2. Επίπεδη σύνδεση: Η δευτερεύουσα δέσμη συνδέεται με την πλευρά της πρωτοβάθμιας δέσμης, μεταφέροντας δυνάμεις μέσω ενισχυτικών ή υποστηρίξεων. Αυτή η μέθοδος σύνδεσης μειώνει το ύψος τουδομή χάλυβακαι χρησιμοποιείται ευρύτερα.
Οι συνεχείς δευτερογενείς δοκούς υποστηρίζονται σε πολλαπλά σημεία, οπότε η μεταφορά και η ισορροπία δύναμης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τη σύνδεσή τους με την κύρια δέσμη. Συνήθως, χρησιμοποιούνται άκαμπτες συνδέσεις, χρησιμοποιώντας μπουλόνια συγκόλλησης ή υψηλής αντοχής για να συνδέουν με ασφάλεια τη δευτερεύουσα δέσμη με την κύρια δέσμη, μεταφέροντας αποτελεσματικά τις στιγμές κάμψης. Ειδικά δομικά μέτρα, όπως πρόσθετες πλάκες χάλυβα και ενισχυτικά, εφαρμόζονται στα σημεία σύνδεσης για να εξασφαλιστεί σταθερή μετάδοση δυνάμεων από τη συνεχή δευτερεύουσα δέσμη στην κύρια δέσμη.
Το εργοστάσιο είναι σαν ένα "εργοστάσιο υπερ-φλοιού" γιαΔομή χάλυβα, προσφέροντας πολυάριθμα πλεονεκτήματα για δοκούς χαλύβδινης ματίσματος. Το σταθερό εργοστασιακό περιβάλλον και οι εξαιρετικές συνθήκες συγκόλλησης επιτρέπουν την ακριβέστερη εργασία και τον ευκολότερο έλεγχο της ποιότητας. Οι πλήρεις συγκολλήσεις διείσδυσης χρησιμοποιούνται συνήθως στις φλάντζες και τους ιστούς κατά τη διάρκεια της ματίσματος για να εξασφαλιστεί η δύναμη των αρθρώσεων. Ωστόσο, οι θέσεις ματίσματος θα πρέπει να αποφεύγουν περιοχές συμπυκνωμένου στρες, όπως υποστηρίζουν οι δοκοί και περιοχές που υπόκεινται σε υψηλά φορτία. Η απόσταση μεταξύ της φλάντζας και των συγκολλήσεων ιστού πρέπει να είναι τουλάχιστον 200mm.
Όταν τα δοκάρια είναι πολύ μεγάλα για να μεταφερθούν από το εργοστάσιο, πρέπει να είναι συναρμολογημένα επί τόπου. Οι συνήθεις μεθόδους ματίσματος επιτόπου περιλαμβάνουν το μπουλόνι και την πλήρη βύθιση.
Ο χάλυβας με θερμοκρασία είναι τυλιγμένος και σχηματίζεται σε υψηλές θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα δοκούς με τακτικές διατομές, όπως η κοινή δέσμη Η. Αυτές οι δοκοί προσφέρουν υψηλή αντοχή και είναι κατάλληλα για μεγάλο φάσμα, βαρέως τύπουχάλυβα. Για παράδειγμα, οι ακροδέκτες H με θερμές έλασης χρησιμοποιούνται συνήθως σε δοκούς οροφής μεγάλων γηπέδων.
Οι συγκολλημένες σύνθετες δοκούς κατασκευάζονται από πλάκες συγκόλλησης ιστού και φλάντζας, επιτρέποντας προσαρμόσιμες διατομές. Για παράδειγμα, οι συγκολλημένες σύνθετες δοκούς είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές σε δοκούς που απαιτούν μεταβλητές διατομές. Αυτή η ευέλικτη μέθοδος παραγωγής επιτρέπει την καλύτερη προσαρμογή στις απαιτήσεις φόρτωσης και μπορεί να εξοικονομήσει πάνω από το 30% του χάλυβα σε σύγκριση με άλλες μεθόδους.
Ο χάλυβας με λεπτό τοίχωμα σχηματισμού με κρύο σχηματίζεται με κάμψη σε θερμοκρασία δωματίου. Τα διατομεακά σχήματα του είναι πολύπλοκα και διαφορετικά, όπως οι δοκοί C και οι τετραγωνικοί σωλήνες. Αυτά τα δοκάρια είναι ελαφριά, αλλά οι λεπτές τοίχοι τους καθιστούν ευαίσθητες στο λυγισμό. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιούνται συχνά σε ελαφρές δομές χάλυβα, όπως οι παστίνες οροφής σε κτίρια.
Όταν μια δέσμη χάλυβα υποβάλλεται σε συμπίεση, η φλάντζα συμπίεσης μπορεί να βιώσει πλευρικό λυγισμό, σαν ένα λεπτό μπαμπού πόλο που κάμπτεται στη μία πλευρά όταν πιέζεται. Για να αποφευχθεί αυτό, μπορούμε να αυξήσουμε την πλευρική υποστήριξη και να μειώσουμε το ελεύθερο μήκος της φλάντζας συμπίεσης. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε ένα τμήμα κουτιού ή να αυξήσουμε το πλάτος της φλάντζας για να αυξήσουμε τη στρεπτική ακαμψία της δέσμης.
Εάν η αναλογία ύψους-πάχους του ιστού ή η φλάντζα μιας χαλύβδινης δέσμης είναι πολύ μεγάλη, θα εμφανιστεί κυματιστής παραμόρφωση λυγισμού. Για να εξασφαλιστεί η τοπική σταθερότητα τουδομή χάλυβα, οι εγκάρσιες ενισχυτές εγκαθίστανται στον ιστό για να αποφευχθεί η λυγισμό λόγω διατμητικής πίεσης και εγκαθίστανται διαμήκους ενισχυτές για να αποφευχθεί η λυγισμό λόγω της πίεσης κάμψης. Επιπλέον, ο λόγος φλάντζας προς πλάτος προς πάχος πρέπει να πληροί τις κανονιστικές απαιτήσεις για την πρόληψη της τοπικής αστάθειας.
Κατά το σχεδιασμό μιας χαλύβδινης δέσμης, είναι απαραίτητο να επαληθεύσετε τις τάσεις κάμψης, τις τάσεις διάτμησης, τις τοπικές συμπιεστές τάσεις και άλλες πιέσεις για να διασφαλιστεί ότι αυτές οι τάσεις δεν υπερβαίνουν την ισχύ της απόδοσης του χάλυβα. Οι διαφορετικοί χάλυβες έχουν διαφορετικά πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, η ισχύς του χάλυβα Q355B είναι 40% υψηλότερη από αυτή του χάλυβα Q235B. Ωστόσο, όταν τα χρησιμοποιείτε, θα πρέπει επίσης να δώσετε προσοχή στο αν η διαδικασία συγκόλλησης των αγώνων των χάλυβων.
